Oštećenje sluha i njegov uticaj na govor
Često su roditelji oni koji prvi posumnjaju da njihovo dete ima problem sa sluhom. Najčešće primete da se dete ne okreće ka izvoru zvuka, nema reakciju na iznenadne zvukove ili se ne odaziva na ime. U ovakvim slučajevima je potrebno odvesti dete pedijatru koji će dalje proceniti da li postoji potreba za specijalističkim pregledom i dati druge savete.
Oštećenje sluha kod dece može biti urođeno i stečeno.
Uzroci oštećenja sluha
Uzroci mogu biti razni:
- infekcije tokom trudnoće (toksoplazmoza, cytomegalovirus, herpes),
- pojedini lekovi,
- prevremeno rođena deca,
- genetski sindromi,
- porodična istorija oštećenja sluha.
Stečena oštećenja sluha
Stečena oštećenja mogu nastati usled:
- netretirane infekcije srednjeg uha,
- drugih infekcija( meningitis, boginje),
- pucanje bubne opne,
- izlaganje preteranoj buci,
- ototoksicni lekovi,
- bolesti – otoskleroza i druge bolesti.
Vrste oštećenja sluha
Oštećenje sluha se po mestu nastanka deli na KONDUKTIVNO, SENZORINEURALNO i MEŠOVITO.
Konduktivno oštećenje sluha
Konduktivno oštećenje sluha je posledica bolesti ili poremećaja koji ogrančavaju prenos zvuka kroz spoljašnje ili srednje uvo, a do srednjeg uha. Na primer, tečnost u srednjem uhu usled prehlade, infekcije uha (otitis media), oštećena bubna opna, ušna mast, prisustvo stranog tela u spoljašnjem uhu, alergije.
Kod dece se najčešće javlja oštećenje sluha usled čestih i ponovljenih infekcija srednjeg uha.
Oko 70 % dece uzrasta do 6 godina je imalo bar jednom ovu vrstu upale.
Većina dece prolazi bez posledica, ali se dešava da privremeno oštećenje sluha uspori govorno –jezički razvoj deteta.
Senzorineuralno oštećenje sluha
Senzorineuralno oštećenje predstavlja oštećenje unutrašnjeg uha (kada se oštete trepljaste ćelije kohlee koje su zadužene za pretvaranje zvučnih talasa u električne signale) ili pak oštećenje nervnih puteva koji vode od unutrašnjeg uha do mozga.
Ovo su najčešći oblici trajnog gubitka sluha. U najvećem broju slučajeva se kod dece ovaj vid oštećenja sluha premošćava upotrebom slušnih aparata ili kohlearnog implanta.
Ukoliko postoji porodična istorija oštećenja sluha, ako je vaše dete prevremeno rođeno, ako je dete imalo česte upale uha, meningitis, povrede glave ili vam se iz bilo kog drugog razloga čini da je sluh deteta ugrožen važno je što ranije izvršiti proveru sluha.
U Srbiji se u nekim porodilištima radi neonatalni skrinig kao prvi test sluha kod novorođenčadi. Ovo je veoma bitno kako bi se na vreme u najranijem uzrastu utvrdilo da li dete ima neko oštećenje i krenulo u rešavanje istog.
Uspešnost rešavanja oštećenja sluha i njegovih posledica na razvoj govora, socijalizacije, kao i opšteg psihofiziološkog sazrevanja je veća ako se sa tretmanom krene u ranom periodu.
