Fetalna ehokardiografija je specijalizovani ultrazvučni pregled koji se koristi za detaljno ispitivanje srca fetusa tokom trudnoće. Ovaj pregled je važan alat u prenatalnoj dijagnostici jer omogućava lekarima da identifikuju srčane abnormalnosti pre rođenja, što može biti ključno za planiranje odgovarajuće nege i tretmana nakon porođaja. U nastavku ćemo detaljnije objasniti šta je fetalna ehokardiografija, kako se sprovodi, kada je preporučena i kakve informacije može pružiti.

Šta je fetalna ehokardiografija?

Fetalna ehokardiografija je napredni ultrazvučni pregled koji se fokusira isključivo na srce fetusa. Koristi visokofrekventne zvučne talase za stvaranje detaljnih slika srca i okolnih struktura. Ovaj pregled omogućava lekarima da procene anatomske karakteristike srca, uključujući srčane komore, zaliske i velike krvne sudove, kao i funkcionalne aspekte poput protoka krvi i srčanog ritma.

Kada se preporučuje fetalna ehokardiografija?

Fetalna ehokardiografija se obično preporučuje kada postoje faktori rizika za srčane probleme kod fetusa. Ovi faktori mogu uključivati:

• Porodična istorija: Ako roditelji ili bliski rođaci imaju urođene srčane mane.
• Medicinska stanja majke: Dijabetes, lupus ili infekcije tokom trudnoće.
• Abnormalnosti otkrivene tokom rutinskog ultrazvuka: Ako se primete nepravilnosti u strukturi ili funkciji srca fetusa.

Pregled se obično sprovodi između 18. i 24. nedelje trudnoće, kada je srce fetusa dovoljno razvijeno da se mogu uočiti potencijalni problemi. Saznajte više: Kako se srce fetusa razvija u stomaku

Pregled bebinog srca

Tokom fetalne ehokardiografije, trudnica leži na leđima dok lekar koristi ultrazvučnu sondu da pregleda srce fetusa. Proces je bezbolan i neinvazivan. Lekar pažljivo analizira sve delove srca, uključujući pretkomore, komore, zaliske i glavne arterije i vene. Ovaj pregled može trajati od 30 minuta do jednog sata, u zavisnosti od pozicije fetusa i složenosti srčane strukture.

Ehokardiografija može otkriti niz srčanih abnormalnosti, uključujući:

• Urođene srčane mane: Kao što su defekti septuma, stenoze zalistaka i anomalije velikih krvnih sudova.
• Aritmije: Nepravilnosti u srčanom ritmu koje mogu zahtevati praćenje ili lečenje.
• Strukturne anomalije: Kao što su hipoplastički levi ili desni srčani sindrom.

Koje se sve informacije dobijaju prilikom fetalne ehokardiografije?

1. Procena protoka krvi: Fetalna ehokardiografija omogućava detaljno praćenje protoka krvi kroz srčane komore i velike krvne sudove fetusa. Koristi se Dopler tehnika koja može prikazati brzinu i smer protoka krvi, što pomaže u identifikaciji potencijalnih problema sa srčanim zalisima ili krvnim sudovima.
2. Vizualizacija srčanih struktura: Ovaj pregled može jasno prikazati sve četiri srčane komore, zaliske i velike arterije i vene. Lekari mogu precizno uočiti defekte u septumu (zidu koji razdvaja srčane komore), stenoze zalistaka (suženje zalistaka) i druge strukturne anomalije.
3. Otkrivanje aritmija: Fetalna ehokardiografija može detektovati nepravilnosti u srčanom ritmu fetusa, kao što su tahikardija (ubrzan srčani ritam) ili bradikardija (usporen srčani ritam). Ove informacije su ključne za planiranje daljeg praćenja i intervencija.
4. Procena funkcije srca: Pored strukturalnih anomalija, fetalna ehokardiografija može proceniti funkcionalne aspekte srca, kao što su efikasnost pumpanja krvi i funkcija srčanih zalistaka. Ovo pomaže u proceni da li srce radi efikasno ili postoji potreba za dodatnom intervencijom.
5. Otkrivanje genetskih sindroma: Neke srčane anomalije mogu biti povezane sa genetskim sindromima kao što su Daunov sindrom ili Di-Džordžov sindrom. Rano otkrivanje ovih abnormalnosti može ukazati na potrebu za dodatnim genetskim testiranjem.

Šta se dešava nakon pregleda?

Ako se tokom fetalne ehokardiografije otkrije neka abnormalnost, tim stručnjaka će zajedno sa roditeljima razmotriti najbolje opcije za dalju negu. U nekim slučajevima, dodatni pregledi i konsultacije sa pedijatrijskim kardiologom mogu biti potrebni kako bi se planirala adekvatna medicinska podrška nakon rođenja.

Moguće opcije uključuju:

• Praćenje: Redovni ultrazvučni pregledi tokom trudnoće kako bi se pratile promene.
• Planiranje porođaja: Porođaj u specijalizovanom centru gde je dostupna potrebna medicinska nega.
• Intervencije: U retkim slučajevima, intervencije pre ili neposredno nakon rođenja mogu biti potrebne.

Rezime

Fetalna ehokardiografija predstavlja dragoceni dijagnostički alat koji omogućava rano otkrivanje i praćenje srčanih abnormalnosti kod fetusa. Ovo omogućava lekarima i roditeljima da se pripreme za pružanje optimalne nege bebi nakon rođenja. Pregled je bezbolan i siguran, iako može izazvati određeni stres kod roditelja, važno je znati da je cilj ovakvog pregleda pružanje što boljih uslova za zdrav razvoj i dobrobit bebe. Zahvaljujući napretku u medicinskoj tehnologiji, mnoge srčane mane se mogu uspešno lečiti, što omogućava bolji kvalitet života za novorođenčad sa ovakvim problemima.

_{Objavljen: 7. januar 2012. godine, ažuriran: 3. februar 2025. godine}

_Literatura:

1. _{PubMed: Prenatal Diagnosis of Congenital Heart Disease: Efficacy of Fetal Echocardiography in Low-risk Population – https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11338490/}
2. _{PubMed: Changes in the reflected and transmitted color of esthetic brackets after thermal cycling – https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18456136/}

Povišen rizik za gestacijski dijabetes

Prevremeno rođene bebe: 7 činjenica koje treba znati